برای خانه ام چند متر آسمان میخرم و یک دوجین ستاره
نمیخواهم اینجا غریبی کنی ماه من
شعر را به تو میسپارم ، کلید خانه و چراغ را ، خودم را هم به تو میسپارم
سفارش نمی کنم چون خیالم راحت است !
من در دوردست ترین جای جهان ایستاده ام
” کنار تو . . . ”
تلخم مثله حلوای عزای کسی که دوسش داری . . .
دلم آویزان است از عکس کسی
که عکسش آویزان است ، بر دیوار کسی