دلم سَرک کشیدن های یواشکی می خواهد !

میان یقه ی پیراهنِ تو ...

کلمه هایی که با یاد تو می آیند

از جنس مغول اند

می آیند ...

آتش می زنند...

می سوزانند...

و می روند !

من برای معلمت نامه ای خواهم نوشت...

و به او خواهم گفت :

از مشق های زیادش

 که انگشت های کوچکت را خسته می کند بیذارم!

تمام مزرعه

"کافــــــــر" صدایش میزدند !

گل آفتابگردان کوچکی را 

که عاشق باران شده بود ...

وقتی لبخند زدی

در گودی گونه ات افتادم

دست و پای عقلم شکست!

و من تا همیشه

عاشق شدمa