سخـــت تریـــن کــار دنیـــا...
بی محـــلی کردن بــه کسیـــست٬
کــــه بی نهایــــت دوستـــــش داری...
هـمـیـشـه
در زنــدگــی
زمــان هـایـی وجـود دارد کـه
باید بـیـخـیـال بــود
...باید گـــــذشــــــت
باید بُــــــــریـــــــــد
نــه ایــنـکـه ژســـت روشـنـفـکـرانـه بگیریم ! نـه !
امـا هـرچـه کـه مـقـاومـت کـنـیـم, بــاز هـم :
بــعـــضـی چـیــز هـا را نــمـی تــوان آمـوخـت
بــعــضــی حـــــرف هــا را نـمـی تـوان گــفت
و
بــعــضـی هــا را نـمـی تــوان دوســت "نداشت" . . .
میلیونها و میلیاردها آدم
توی این دنیا هستندو
همهشان میتوانند بی تو زندگی کنند،
آخر منِ بدبخت چرا نمیتوانم؟
تو را آرزو نخواهم کرد... هیچوقت! تو را لحظه ای خواهم پذیرفت... که خودت بیایی با دل خودت.... نه با آرزوی من..