خدایا مرا ببخش بخاطر تمام درهایی که کوبیدم و خانه تو نبود...

گـــآهی هــَوس مـــــیکنم شمــــآره ات رآ بگـــیرَمُ

دوبـــــآره تپـــــیدنِ ایــ ن قــــلبِ لعنـــتی رآ احــــسآس کنم

خـــیلی وقــت دیگـــر هیــچ چــیز آن رآ نمی لرزآنَــــد!

جــُز شـوقِ دوبــــآره شــنیدنِ طنـــینِ ِ صــــدآیِ تـــو!

تنها که باشی آرزو میکنی یکی صدات کنه حتی اشتباهی....

بدون یـــار..

و خــدا خواسـت که یعقوب یک عمر نبیند..

          شـهر بی یار مـگر ارزش دیــدن دارد؟

این روزا اگه خون هم گریه کنی عمق همدردی دیگران باتو،فقط یک کلمه است:

آخــی..