قصـه ے ِ شیدایے ِ من از همـان لحظـه ایے شـروع شـد
کـ آغوشتـ گــرمـ بودُ خواستنـے
و سـر ِ من بـ ِ هواے ِ داشتنتـ ، عجیبـ سنگینے مے کـــرد
مے خواهمـ بـ ِ دروغ همـ کـ ِ شـده
بـاور نکنمـ روزے را کـ ِ دیگـر ، نیستـے !
حرفت که میشود با خنده میگویم یادش بخیر فراموشش کردم
اما نمیدانند هنوزم هم وقتی کسی اشتباه تماس میگیرد
سست میشوم که خدا کند تو باشی.........