چــــه ناگهــــانی !!

نگـــاهت را بـــه نگاهــــم .... تعــــارف کـــردیـــ

و ناگهــــان....

عــــاشقــــت شــــدمـــ .....

نــوشـتــه هــایــم

گــریــبـان گــیـرتــــــ مـی شـونـد روزی

آنـقـدر کــه بـیـنـشــان ” آه ” کــشـیــدم!

 

شـــــــاید برایت عجیــــــب ست این هــــمه آرامـــشم !

خودمــــانی بگــــویم ؛

به آخــــــــر که برسی ، دیـــگر فقط نگــــــاه میکنی . . . 

 

بـسـلامـتـی اون لامـصـبـی کـه از زنـدگیـم رفـت ولـی از دل

لـعنـتـیم نـرفــــت ...

بـه سـلامتـی اشـکام کـه تـو خـلـوت

مـیـریـزه کـه هـر بـی لـیـاقتـی نـبـیـنـتـشـون ...

بـه سـلامـتـی اونـی کـه رویـا بـود ...

آرزو بـود ...

بـغـض شـد ...

درد شـد ...

کـابـوس شـد ...

بـه سـلامـتـی خـودم کـه تـوی پـلـک زدنـام یـــاد آدمـایـی هـسـتم کـه بـد کـردن بـاهـام .. ..