هــــر راهـــی را کــــه رفـــتــه بـــاشــــم ...


                                       هــــر چـــقــــدر هــــم دورتــــر


  کـوتــاه تــریــن اســت بــرای رســیدنِ دوبــاره بــه تــو


  کـــافــــی ســــت کـــه یــکــبـــار دیــــگـــر


  نــــامـــم را صـــدا بـــزنـــی

  بـــر مــــی گـــــردم....

ابر از آسمان اجازه نمی گیرد.



 پاییز در اختیار باغ نیست و برگ بی رضایت درخت به باد می رود.



 نا خوانده می آید.بی در زدن.



 ناگهان! نشسته ای که نفست می گیرد.



 نگاهش می کنی که چه آرام می رود توی جانت!



 اختیاری نداری.



 می توانی راه بروی.می توانی بخوابی.می توانی بخندی.



 می توانی زندگی کنی.



 می تواند بیاید، پا به پایت با تو ،در تو



 ساعت در دست اوست.راه را او می برد...



بگذریم.دلتنگی مقدمه ندارد....

مهم نیست در چه سنی باشم

 

 هر زمان چیز جدید یا عالی می بینم

 

 دلم میخواهد فریاد بزنم ... " مامان بیا نگاه کن "

 دسـتـانـم شـایـد



 اما دلم نمی رود به نوشتن!



 این کلمات به هم دوخته شده کجا...



 احساسات من کجا . . .



 ایـن بـار . . .



 نـخـوانـده مـرا بـفـهـم . . .

                      منبع:جملات زیبا و دلنشین راد

قشنگترین اتفاق ذهنم



حادثه ی شنیدن صدای تو بود ...!



چقدر تنهایم



وقتی



گاهی کم می شوی ...!