میش هایم که ته چشم تو آغل دارند

همه جا مرتع گرگ است  به امید که اند؟

میش هایم که ته چشم تو آغل دارند

برگ با ریزش بی وقفه به من میگوید

در زمین خوردن عشاق تسلسل دارند

هر که در عشق سر از قله برآرد هنر است

همه تا دامنه ی  کوه تحمل دارند ...!