چقدر لباس سیاه به او می آید . . .

اگر میدانستم زودتر میمردم . . .

داشت از تنهاییش می گفت!

اما صدای بوق های پشت خطی اش امانش را بریده بود!

چرا روشن نمی شود . . .؟!

نه شبم . . . نه سیگارم . . . نه تکلیفم . . .!

در سونامی ژاپن وقتی گروه نجات، زن جوان را زیر آوار پیدا کرد او مرده بود اما کمک رسانان زیر نور چراغ قوه، چیز عجیبی دیدند. زن با حالتی عجیب به زمین افتاده، زانو زده و حالت بدنش زیر فشار آوار کاملا تغییر یافته بود.
ناجیان تلاش می کردند جنازه را بیرون بیاورند که گرمای موجودی ظریف را احساس کردند. چند ثانیه بعد، سرپرست گروه، دیوانه وار فریاد زد: بیایید، زود بیایید! یک بچه اینجا است. بچه زنده است.
وقتی آوار از روی جنازه مادر کنار رفت دختری از زیر آن بیرون کشیده شد.
مردم وقتی بچه را بغل کردند، یک تلفن همراه از لباسش به زمین افتاد که روی صفحه
شکسته آن این پیام دیده می شد:
عزیزم، اگر زنده ماندی، هیچ وقت فراموش نکن که مادر با تمامی وجودش دوستت داشت.
_________________
سرم را نه ظلم می تواند خم کند ، نه مرگ ، نه ترس ،
سرم فقط برای بوسیدن دست های تو خم می شود مادرم

زن دانا به مرد الهام می دهد,
زن زیبا مرد را مفتون می سازد,
ولی زن مهربان مرد را تصاحب می کند.