خسرو شکیبایی می گفت :

بعضی وقت ها { روزگار} ؛

یکی طوری می سوزونتت که هزار نفر نمیتونن خاموشت کنن ،

بعضی وقت ها

یکی طوری خاموشت میکنه که هزار نفر نمیتونن روشنت کنن .