ریـــشه ی تو، فـــــهم توست



یک سنگ به اندازه ای بالا می رود که نیرویی پشت آن باشد.

با تمام شدنِ نیرو، سقوط و افتادن سنگ طبیعی است.

ولی یک گیاه کوچک را نگاه کن!! که چطور از زیر خاک ها و سنگ ها

سر بیرون می آورد و حتی آسفالت ها و سیمان ها را می شکند

و سربلند می شود.

اگر تو به اندازه ی این گیاه کوچک، ریـــشه داشته باشی،

از زیر خاک و سنگ، و از زیر عـــــادت و غـــــــریزه

و از زیر حـــــرف ها و هــــــــــوس ها سر بیرون می آوری

و افتخار می آفرینی.

ریـــشه ی تو، همان فـــــهم تو، عـــلاقه ی تو و انتــــخاب توست!