دلـتنگیهایـم را زیـر دوش حمّــام مےبَـرم،
بُـغـضـم را میـان شُـرشُـر آب داغ مےتـرکـانـم،
تا همـه فـکـر کننـد قرمـزے
چشمـانـم از دم کـردنِ حمّـام است...