به در شد سیزده ، من هم به در از یاد تو شاید

حریفت هم دعا کرده تو را سالی نکو آید

عجب دردیست تنهایی ، نشد کس حال ما جویا

فلک خود سبزه ی مارا گره زد در ازل گویا